In deze aflevering van Soul Session ontmoet psycholoog Huibrecht Boluijt Ab Gietelink, journalist, auteur en geopolitiek duider.
In dit boeiende gesprek praat Ab niet alleen gepassioneerd over zijn zwak voor de kwetsbaren maar weet hij ook vlijmscherp te duiden waarom Westerse waarden steunen op hypocrisie.
En heeft het voortdurend bevragen van het andere naratief wellicht van doen met een beperking uit z’n jonge jaren?
En wat heeft slavernij gemeen met oorlog en waarom is oorlog fundamenteel meer misdadig voor de betrokkenen? Vragen die aan de orde komen.
Maar ook zijn persoonlijke weg in het leven met alle opgaven van dien zoals kwetsuren in de liefde en hoe hij z’n woede kanaliseert.
Waardeer je deze video(‘s)? Like deze video, abonneer je op ons kanaal en steun de onafhankelijke journalistiek van blckbx met een donatie ➡ https://www.blckbx.tv/doneren
Wil je op de hoogte blijven?
Telegram – https://t.me/blckbxtv
Twitter – https://twitter.com/blckbxnews
Facebook – https://www.facebook.com/blckbx.tv
Instagram – https://www.instagram.com/blckbx.tv
LinkedIn – https://www.linkedin.com/company/blckbxnews/
TikTok – https://www.tiktok.com/@blckbx.tv
Dat stotteren stoort mij niet ik snap de kwaadheid soms ook
Ab de verbinder
Dankje wel voor zo mooi gesprek, en zeker Ab wat hij zegt. Wij luisteren niet meer, zo jammer. Want echt, het is ook zo grote KUNST om te luisteren naar elkaar. En het word echt tijd dat wij onze geschiedenis leren kennen, maar ook de geschiedenis van vele landen, dan oordelen waar zoveel leugens in geweven zitten. En wat oorlog betreft hoe halen wij in het hoofd om daar aan mee te doen schande. Wij laten ons toch niet als slaven behandelen zoals in de carona tijd, blijf aub in de vrijheid en vooral luisteren naar het goede.
Afghanistan en Pakistan is eigenlijk best te doen. Onbegrijpelijk dat er zoveel Afghanen en Pakistanen naar het westen "vluchten"¡
Op Theeo v Gogh???( 24:34
dankje wel, mannen.
Ik woon in de Filipijnen al 9 jaar. IK ben blij dat het hier wel(nog) veilig is .
Groed
Ab' s mening over dienstplicht had ik ook al als tiener .
Het is wel duidelijk dat er een groot probleem is met de islam. Kijk binnen de grote steden? Je ziet complete islamisering binnen die steden. Wij hebben ons terug geplaatst in de jaren 50, wij faciliteren de onderdrukking van de vrouw, de homo haat en ondermijnen onze eigen democratie door op de verkeerde partijen te stemmen, zoals PVDA?groen links, D66, CDA en `christen uni.
BESTE AB ! BEDANKT, WAT EEN MOOI GESPREK ! IK KAN NIET BEVATTEN DAT DE NAVO ! RUTTE ! EU ! EN DE OORLOG HITSERS , EEN VERKEERDE KEUZE MAKEN . 80 JAAR HERDENKEN (DAR ) DAT NOOIT MEER !!!
Ik heb genoten van dit gesprek en Ab leren kennen op n ander niveau, dieper, eerlijk en authentiek. Chapeau voor de interviewer. Groet uit Nelson Nieuw Zeeland waar het leven nog veilig is.
Ad toch!!!Groenlinks???
Animal farm 😢
Mooi gesprek geweldige man die Ab
Boluijt is een sterke verbinder/psycholoog, maar een te zwakke tegenspreker voor een gast die zo retorisch duwt.
Wat deed hij goed
Rapport & veiligheid: warme, open toon; zet Gietelink in zijn kracht (1:07–4:22). Past bij het Soul Session-format (innerlijke wereld).
Brugvragen i.p.v. botsen: “Is dat niet naïef/te tolerant?” (18:35–19:07) en “Geef een begin van een antwoord nu” (11:56–12:05) — hij prikt zacht, vraagt om concretisering.
Psychologische laag: stuurt terug naar biografie/emoties (36:01–36:13; 41:16–42:06; 47:02–49:07; 1:17:47–1:19:18). Dat levert mensbeeld op i.p.v. alleen politiek frame.
Waar liet hij het liggen
Geen fact-checkende doorvraag op harde claims:
“NATO van 2% naar 5% BBP” (32:53–33:04) — geen verzoek om bron/onderbouwing.
“Meerderheid Europeanen tegen de oorlog” (32:27–33:00) — geen operationalisatie (“peilingen? welk land? welke vraag?”).
Valse equivalentie NL/Rusland-democratie (12:46–13:20) — geen tegenvraag over persvrijheid, checks & balances.
Labeling Zelensky (“bloed aan zijn handen”, 31:14–31:20) — geen begrenzing van taal of verzoek tot specificatie.
Meebuigende framing: hij markeert geregeld instemming (“ik deel die mening wel”, 9:04–9:21; 21:44–22:10), waardoor de epistemische last bij de gast laag blijft.
Lange preambles vóór de vraag: veel context + eigen positie → ruimte voor ononderbroken monoloog i.p.v. scherpte.
Whataboutism niet gestopt: bij omdraaiingen naar kolonialisme/Westen (21:03–21:27) ontbreekt de “éérst dit punt”-anker.
Hoe het scherper kon (zonder het format te breken)
Claimkaart klaarleggen: “U deed 3 verifieerbare uitspraken. Mag ik ze stuk-voor-stuk checken?”
– Vraag om bron/indicator (peiling, besluittekst, budgetlijn).
Stop-regel bij whataboutism: “Graag eerst antwoord op Rusland-democratie; daarna uw punt over het Westen.”
Definitie-checks: “Wat bedoelt u precies met ‘democratisch gelijkwaardig’? Welke metrics (V-Dem, Freedom House, Rule of Law) acht u relevant?”
Taalbewaking: bij “massamoordenaar” → “Dat is zwaar. Kunt u casus + criteria noemen of kiest u een andere term?”
Trade-offs afdwingen: “Als we stoppen met wapens, wat is uw aanvaardbaar risico voor Oekraïne? Welke veiligheidsarchitectuur vervangt dat?”
Samenvat- en pin-vraag: “Ik hoor A (de-escalatie), B (referenda), C (media-hypocrisie). Welke is uw kernstelling die u vandaag verdedigbaar acht?”
Eindoordeel
Als coach/interviewer: warm, toegankelijk, goed in het humaniseren.
Als journalistieke tegenspraak bij een demagogisch getinte repliek: te zacht. Hij faciliteert een boeiend portret, maar laat cruciale waarheidsclaims ongetoetst.
Dank. Opnieuw mooi en moedig. Ab ken ik vanuit Nomade en volg ik op de voet. Moedig mens.
Toch.
Oorlog is het collectief uitmoorden…” (0:23–0:35). Dat sluit nuance vooraf af.
Grote verhaal: Westen = hypocriet, media/elite = sturend, dialoog ipv wapens, referenda ipv “19e-eeuws” parlement, Rusland ≈ Westers in waarden, islam ≈ gelijk aan ons maar in “andere fase”.
Demagogische technieken (met voorbeelden)
Whataboutism / tu quoque
Kritiek op Rusland of radicale islam draait hij om naar westerse oorlogen/kolonialisme (21:03–21:27). Dat ontwijkt concrete tegenwerpingen aan het adres van de actor die ter sprake is.
Valse equivalenties
Rusland “helemaal opgetrokken naar West-Europees model… Poetin is verkozen” (12:46–13:08) NL “koning” en “onverkozen” premier (13:08–13:20). Politieke realiteit (persvrijheid, rechtstaatpraktijk, machtsconcentratie) wordt platgeslagen tot een schijn-symmetrie.
Taliban als “verzetsbeweging” (27:07–27:20) zonder de normatieve kosten (theocratie, repressie) mee te wegen.
Emotionele amplificatie / afkeer
Beelden van “lijkenbergen”, “massamoordenaar”, “bloed aan zijn handen” over Zelensky (31:14–31:20) creëren afkeer i.p.v. analyse; ad hominem ipv beleidsevaluatie.
Hyperbool & morele shock
“Dienstplicht erger dan slavernij” (58:56–59:05). Retorisch effectief, analytisch zwak.
Anekdotische autoriteit
“Ik ben er geweest… ik sprak de Russische ambassadeur…” (17:32–17:51; 12:21–12:33). Reizen en ontmoetingen dienen als bewijsvervanger.
Ongefundeeerde generalisaties
“Meerderheid Europeanen is tegen deze oorlog” (32:21–33:00) – geen bron, geen operationalisering.
Conspiratoir motiefdenken
“Achterkamers”, “wapenindustrie”, “Rutte als NAVO-symbool” (33:04–34:21). Motieven worden verondersteld, niet onderbouwd.
Inoculatie tegen kritiek
Vooraf labelt hij tegenspraak als “Poetin-lover”-frame (23:06–23:14), waardoor hij critici delegitimeert vóórdat ze spreken.
Interne spanningen
Relativist → absolutist: Predikt empathie en “verschillende perspectieven”, maar formuleert zelf stelregels als “de werkelijkheid is…” (12:21–12:27) en demoniseert individuele tegenstanders (31:14–31:20).
Democratie-pleidooi populisme: Wil referenda, maar bestempelt representatie als “failliet” (1:00:18–1:00:23) en gebruikt majoritaire claims zonder bewijs.
Empathie voor ‘de ander’ electieve hardheid: Veel begrip voor Kremlin-perspectief, maar weinig voor Oekraïense agency of veiligheidspercepties.
Retorische motor
Ethos: outsider/tegendraads, biografie (stotteren, theater, reizen) → morele geloofwaardigheid.
Pathos: oorlogshorror, verontwaardiging, nostalgie.
Logos: losse historische vergelijkingen en macro-claims, zelden falsifieerbaar geformuleerd.
Waar zitten wél valide punten?
Escalatie-risico en de neiging tot demonisering in oorlogstijd.
Westerse dubbele standaarden bestaan; dat vraagt om zelfkritiek.
Waardevrij exporteren van “ons model” werkt vaak slecht; dialoog en faseverschillen tellen.
Hoe prik je hier effectief doorheen? (debattips)
Vraag om operationalisatie: “Wat betekent ‘Rusland is gelijkwaardig democratisch’? Welke indicatoren?”
Maak trade-offs expliciet: “Wat zijn de consequenties van ‘geen wapens meer’ voor Oekraïne’s veiligheid?”
Schei vormen: normatief moreel appel ≠ descriptieve feitenclaim; behandel ze apart.
Stop de whataboutism-carrousel: “Eerst dit concrete punt, daarna jouw tegenvoorbeeld.”
Vraag om falsifieerbare voorspellingen: “Welke meetbare uitkomst verwacht u binnen X maanden van beleid Y?”
Eindbeoordeling. Als retoriek is het overtuigend en theateraal; als analyse leunt het zwaar op emotie, symmetrie-frames en aannames. De combinatie van hyperbool, whataboutism, valse equivalenties en motiefattribuering zijn klassieke demagogische middelen. Dat hij tegelijk zinnige waarschuwingen (de-escalatie, anti-demonisering) geeft, verandert niet dat de argumentatieve last van zijn grote claims ongedragen blij
Ja was mooi gesprek